Οι K-Holes σχηματίστηκαν περί το 2010 από τον κιθαρίστα Jack
Hines που την διετία 2002-2004 αποτέλεσε ενεργό μέλος των Black Lips. Πέρυσι το
κουιντέτο πραγματοποίησε το ομώνυμο ντεμπούτο του που αποτελείται από δέκα
συνθέσεις, οι οποίες ενέχουν πολλά συγγενικά στοιχεία με τον ήχο της πρώην
μπάντας του Hines αλλά από την άλλη διαφοροποιούνται αρκετά σε αισθητικό και
ατμοσφαιρικό επίπεδο.
Για την ακρίβεια η μπάντα αρχής εξαρχής με το απόκοσμο «Native Tongues» δείχνει μια νοσηρή διάθεση με τα σημεία επικινδυνότητας να επανέρχονται πυκνά συχνά εν μέσω σκοτεινών γραμμών που ακολουθούν οι συνθέσεις. Από το δίσκο βέβαια δεν λείπουν και οι πιο εξωστρεφής χορευτικές r ‘n’ στιγμές όπως το «Short Zippers» αλλά είναι οι υποχθόνιες αναφορές τελικά που κλέβουν την παράσταση σαν το «Swap Fires» σ’ ένα δίσκο που αν μη τι άλλο δύναται να προκαλέσει από αγωνία έως και αϋπνίες.
Η συνέχεια ήρθε αρκετά σύντομα με το φετινό «Dismania» να πατάει και πάλι πάνω σε garage σταθερές και την όλη αισθητική να παραπέμπει στους Cramps. Οι δέκα συνθέσεις κινούνται και εδώ μεταξύ μιας αμφιλεγόμενης και ύποπτης ηρεμίας, όπως στα «Window and the wall» και «Nightshifter» που φέρνουν στο μυαλό τον νιχιλισμό των Velvet Underground, ενώ στον αντίποδα στέκονται στιγμές ασυγκράτητων ξεσπασμάτων με αβυσσαλέες κατευθύνσεις όπως στο «Rats».
Γενικώς ο ήχος των K-Holes φέρει την σφραγίδα του απεγνωσμένου rock ‘n’ roll που αποδίδεται με μια αυτοκαταστροφική αίσθηση λες και δεν υπάρχει αύριο και αυτός ο υπερτονισμός του πρόσκαιρου ίσως να είναι το διαβατήριο για μακροχρόνιες ακροάσεις των δύο αυτών δίσκων.
Για την ακρίβεια η μπάντα αρχής εξαρχής με το απόκοσμο «Native Tongues» δείχνει μια νοσηρή διάθεση με τα σημεία επικινδυνότητας να επανέρχονται πυκνά συχνά εν μέσω σκοτεινών γραμμών που ακολουθούν οι συνθέσεις. Από το δίσκο βέβαια δεν λείπουν και οι πιο εξωστρεφής χορευτικές r ‘n’ στιγμές όπως το «Short Zippers» αλλά είναι οι υποχθόνιες αναφορές τελικά που κλέβουν την παράσταση σαν το «Swap Fires» σ’ ένα δίσκο που αν μη τι άλλο δύναται να προκαλέσει από αγωνία έως και αϋπνίες.
Η συνέχεια ήρθε αρκετά σύντομα με το φετινό «Dismania» να πατάει και πάλι πάνω σε garage σταθερές και την όλη αισθητική να παραπέμπει στους Cramps. Οι δέκα συνθέσεις κινούνται και εδώ μεταξύ μιας αμφιλεγόμενης και ύποπτης ηρεμίας, όπως στα «Window and the wall» και «Nightshifter» που φέρνουν στο μυαλό τον νιχιλισμό των Velvet Underground, ενώ στον αντίποδα στέκονται στιγμές ασυγκράτητων ξεσπασμάτων με αβυσσαλέες κατευθύνσεις όπως στο «Rats».
Γενικώς ο ήχος των K-Holes φέρει την σφραγίδα του απεγνωσμένου rock ‘n’ roll που αποδίδεται με μια αυτοκαταστροφική αίσθηση λες και δεν υπάρχει αύριο και αυτός ο υπερτονισμός του πρόσκαιρου ίσως να είναι το διαβατήριο για μακροχρόνιες ακροάσεις των δύο αυτών δίσκων.
Tracklisting:
1. Child 4:06
2. Rats 2:17
3. Frozen Stiff 2:38
4. Acid 2:07
5. Window In The Wall 4:45
6. Nightshifter 2:11
7. Mosquito 3:11
8. Dirty Hax 2:24
9. Numb 3:38
10. Nothing New 5:21
1. Child 4:06
2. Rats 2:17
3. Frozen Stiff 2:38
4. Acid 2:07
5. Window In The Wall 4:45
6. Nightshifter 2:11
7. Mosquito 3:11
8. Dirty Hax 2:24
9. Numb 3:38
10. Nothing New 5:21
http://thek-holes.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου